Εισέπνευσε τον πόνο, εξέπνευσε συμπόνια και φως

Αυτή είναι η 503η ανάρτηση σε αυτή την ενότητα του ιστότοπου, από τον Ιανουάριο του 2014. Καθώς το σκέφτομαι, αισθάνομαι ότι μια συγκεκριμένη φάση πλησιάζει στο τέλος της, όπως και στο ταξίδι του ήρωα και της ηρωίδας μετά την πάλη με τα θυελλώδη κύματα του ωκεανού βγαίνω ξανά στην ξηρά. Έχω επιστρέψει στην Ιθάκη με νέα μάτια. Προσπαθώ να εισπνεύσω τον αντίκτυπο και στη συνέχεια να εκπνεύσω φως, σαν ένα είδος διαλογισμού tonglen.  Η πρώτη φορά που έμαθα για το διαλογισμό του Tonglen ήταν ακούγοντας την Pema Chodron λίγο μετά το θάνατο της μητέρας μου. Δεν είναι πάντα μια εύκολη πρακτική, γιατί το σώμα και ο νους μας μπορεί να αντισταθούν στην αποδοχή της εμπειρίας, όμως μπορεί να αποδειχτεί μια πρακτική ενδυνάμωσης και ταπεινότητας. Και καθώς αναπνέουμε, υπομένουμε, παραμένουμε με ότι είναι, και εκπνέουμε, άνοιγμα, συγχώρεση και συμπόνια μπορεί να λάβει χώρα.

Το παρακάτω σενάριο διαλογισμού tonglen είναι από την Danielle La Porte

‘Για την θεραπεία θλίψεων. Για όταν δίνεις όταν δεν ξέρεις τι να δώσεις. Για τώρα. Σε παρακαλώ διάβασε. Και ανάπνευσε.

Το “Tonglen” είναι θιβετιανή λέξη που σημαίνει στέλνω  και λαβαίνω.

Ανάπνευσε τον πόνο – τον δικό σου, των άλλων, του κόσμου.
Εξέπνευσε συμπόνια – για τον εαυτό σου, για τους άλλους, για τον κόσμο.

Δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Μπορεί να σε θρυμματίσει. Αλλά δεν θα ήταν θαυμάσιο; Να θρυμματιστείς; Να είσαι τόσο ανοιχτός που να αισθάνεσαι την αλήθεια: ότι είσαι πραγματικά τόσο ανιδιοτελής όσο η Μητέρα Θηρεσία, τόσο πιστός όσο ένας εκστατικός σκύλος στα πόδια του κόσμου, τόσο ισχυρά δημιουργικός όσο ένας κοσμικός σούπερ ήρωας;

ΒΗΜΑ 1: Ανάπνευσε τον πόνο. Το χειρότερο πράγμα που σου συνέβη. Αυτό το συναίσθημα βουλιάγματος. Αυτό το πράγμα που επιθυμείς να μπορούσες να πάρεις πίσω. Ανακεφαλαίωσε το με αναπνοές. Τη σκοτεινιά,  την ασθένεια, την ινώδη αιμορραγική οργή, το κολλώδες-άγριο στην υφή, το απαρηγόρητο βάρος του. Εισέπνευσε το ανυπόφορο. Μπορεί να θέλεις να ξεφύγεις. Να επιμείνεις. Πήγαινε πέρα ​​από την αποδοχή. Εισέπνευσε τον πόνο στο κάθε κύτταρο σου. Δεν θα πεθάνεις. Θα ανοίξεις. Συνέχισε να εισπνέεις την δυστυχία. Είσαι στα πρόθυρα ενός θαύματος.

ΒΗΜΑ 2: Τώρα εξέπνευσε χαρά. Καταπραϋντική χρυσή ζεστασιά. Φωτεινά πουλιά που φέρουν σαφήνεια. Ηλεκτρικές ακτίνες από χαμογελαστά χτυπήματα καράτε. Νιώσε τους πνεύμονές σου σαν ισχυρούς δημιουργικούς κινητήρες θεραπείας και δικαιοσύνης. Εκκένωση με παλμούς. Νιώσε τους χτύπους της χαράς. Άφησε την ευτυχία να βγει από τα κατάγματα. Άφησε τους ιστούς των ουλών να γίνουν γεφύρια που οδηγούν σε ένα φεστιβάλ ανακούφισης και χορού. Δες τη χαρά. Νιώστε χαρά. Άκουσε τη χαρά. Τραγούδησε τη χαρά. Ανέπνευσε αγάπη σε κάθε κύτταρο της κατάστασης.

Τώρα κάνε το για τα δεινά των άλλων ανθρώπων. Σε παρακαλώ. Για εκείνο τον άστεγο άντρα στο δρόμο, το χειμώνα. Παγωμένος και απογοητευμένος. Εισέπνευσε την αγωνία του. Εξέπνευσε άνεση και  μεταμόρφωση.  Για τους ανέργους  με οικογένειες να θρέψουν. Για τους καρκινοπαθείς που αγωνίζονται να ζήσουν. Για τους ανθρώπους που τρελάθηκαν. Για τους στρατιώτες που σκοτώνουν και τις οικογένειες που καταστρέφουν. Εισέπνευσε τα συντρίμμια. Μεταμόρφωσε τα σε φως και δώσε πίσω συμπόνια και τρυφερότητα.  

Όταν η καρδιά σου είναι βαριά, όταν θέλεις να νιώσεις ζωντανός …
Αναγνώρισε το σκοτάδι. Και πάρε το φως στα χέρια σου.

 Η ενότητα σώματος και νου,  χαμηλές πτήσεις και η ανάγκη εξερεύνησης της αντίστασης μας και της πηγής του φόβου μας για ψηλότερες πτήσεις…….

Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη  όπου η Dr Christiane Northrup συζητά σχετικά με την ενότητα  σώματος και νου και πώς όταν το σύστημα υγείας επικεντρώνεται στον έλεγχο ζημιών, διαχείριση συμπτωμάτων και διαγνώσεων αποτυγχάνει να στηρίξει την υγεία και ευημερία των ανθρώπων καθώς και την πρόληψη ασθενειών
https://www.thetappingsolution.com/2019tws/vs5/af/ChristianeNorthrup.php

Christiane Northrup M.D.:

“Οι σκέψεις και οι πεποιθήσεις μας είναι ο πιο σημαντικός δείκτης της κατάστασης της υγείας μας. Αυτό είναι εκπληκτικά καλό ”

“Οι πεποιθήσεις και οι σκέψεις μας συνδέονται με τη βιολογία μας. Αυτές γίνονται τα κύτταρα, οι ιστοί και τα όργανα μας. Δεν υπάρχει κανένα συμπλήρωμα διατροφής, καμία δίαιτα, κανένα φάρμακο και κανένα είδος άσκησης που να μπορεί να συγκριθεί με τη δύναμη των σκέψεων και των πεποιθήσεών μας. Αυτό είναι το πρώτο μέρος που πρέπει να κοιτάξει κανείς  όταν κάτι πάει στραβά στο σώμα του ”

 

 

 

 

 

…..και μια συνέντευξη γεμάτη μικρά διαμάντια όπου ο Seth Godin υποστηρίζει ότι τα συστήματα του πολιτισμού μας,  μας ωθούν να πετάμε πολύ χαμηλά και ότι υπάρχει ανάγκη εξερεύνησης της αντίστασης και της πηγής του φόβου μας για ψηλότερες πτήσεις…

«Ποντάρω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν κάποια γνώση της ιστορίας του Ίκαρου. Μας την έχουν πει σαν παραμύθι. Ο Δαίδαλος εξορίστηκε από τους θεούς σε ένα νησί με το γιο του. Ο Δαίδαλος είπε στον γιο του: «Έχω βρει έναν τρόπο να φύγουμε από εδώ». Του έφτιαξε ένα ζευγάρι φτερά και οι οδηγίες ήταν: «Πρέπει να κάνεις ό, τι σου λέω. Μην πετάξεις πολύ ψηλά γιατί το κερί στα φτερά σου θα λιώσει από τον ήλιο και σίγουρα θα πεθάνεις. Ο Ίκαρος δεν υπάκουσε τον πατέρα του και πέθανε. Το μήνυμα είναι αρκετά ξεκάθαρο: Όχι ύβρις. Μην τολμήσετε να έχετε πολύ αυτοπεποίθηση. Και πάνω απ ‘όλα, να υπακούετε στην εξουσία. Αλλά το συναρπαστικό πράγμα σχετικά με αυτόν τον μύθο είναι ότι, το 1850 και 1750 και 1650 και χιλιάδες χρόνια πριν, ο μύθος δεν έλεγε αυτό. Αυτό που έλεγε ήταν: “Μην πετάτε πολύ ψηλά, αλλά μην πετάτε και πολύ χαμηλά – γιατί αν πετάξετε πολύ χαμηλά, το νερό και η ομίχλη θα βαρύνουν τα φτερά σας και θα πνιγείτε.” Το επιχείρημά μου στο βιβλίο μου είναι ότι τα συστήματα του πολιτισμού μας, μας ωθούν να πετάμε πολύ χαμηλά και είμαστε ένοχοι για το ότι πετάμε πολύ χαμηλά …’

Read more…..f

Το τραύμα είναι ένα γεγονός της ζωής. Δεν υπάρχει κανένας σε αυτόν τον πλανήτη που δεν έχει ή δεν θα βιώσει κάποια στιγμή απώλεια και τραύμα στον ένα ή στον άλλο βαθμό. Ίσως, όσο πιο βαθύ και παρατεταμένο το τραύμα τόσο μεγαλύτερες οι πιθανότητες να σπάσει κάποιος την σιωπή……

A. «Το να στιγματίζεις και να κάνεις διακρίσεις εναντίον κάποιου ισοδυναμεί με άδικη μεταχείριση και αποδοκιμασία. Οι συνέπειες του στιγματισμού μπορούν να οδηγήσουν στην αίσθηση αλλά και σε πραγματικό αποκλεισμό και υποτίμηση από το κοινωνικό πλαίσιο. Μπορεί να δημιουργήσει φραγμούς και σοβαρούς περιορισμούς στην ιδιωτική ζωή, στην εργασία, στη λήψη φροντίδας υγείας ως ισότιμου και άξιου σεβασμού μέλους της κοινωνίας, και ούτω καθεξής. Είναι ενδιαφέρον ότι ο πληθυντικός του στίγματος είναι στίγματα, τα οποία είναι σωματικά σημάδια ή πόνοι που μοιάζουν με τις πληγές του σταυρωμένου Ιησού. Ο στιγματισμός, οι διακρίσεις και η στόχευση των άλλων προέρχεται συχνά από  άγνοια που βασίζεται στον φόβο, στην έλλειψη κατανόησης και συχνά είναι αποτέλεσμα  κοινωνικής χειραγώγησης και μεροληψίας που οι περισσότεροι δεν έχουμε καν επίγνωση. Η συμμετοχή σε αρνητικές στάσεις και πρακτικές στόχευσης, ελέγχου, αποκλεισμού και υποτίμησης της αίσθησης εαυτού του άλλου είναι επιβλαβής, απομονωτική και πληγώνει βαθιά. Ο εντοπισμός ομοιοτήτων και διαφορών είναι μέρος της καλωδίωσης μας ως είδος. Οι άνθρωποι, καθώς και άλλα θηλαστικά, πάντα αξιολογούν τα πλάσματα γύρω τους. Όσον αφορά στην εξέλιξη και την επιβίωση μας, ως είδος είναι φανερό ότι συχνά υπάρχει ανάγκη αξιολόγησης των άλλων. Αξιολογούμε αν αυτός ο άλλος είναι κάποιος που πρέπει να φοβόμαστε ή αν είναι κάποιος που απειλεί την ισορροπία της ομάδας μας; Ωστόσο, πρέπει επίσης να φέρνουμε το πιο εξελιγμένο μέρος του εγκεφάλου μας, τον μετωπιαίο φλοιό, σε λειτουργία και να αξιολογούμε τη συμπεριφορά μας και να εκτιμούμε εάν πραγματικά απειλούμαστε από αυτούς που για πολλαπλούς λόγους μπορεί να αντιλαμβανόμαστε ως διαφορετικούς ή μήπως απλά προβάλλουμε τους φόβους μας, την ντροπή μας, τους πόνους και τυχόν ανεπίλυτα προσωπικά μας ζητήματα, και το σημαντικότερο, θα πρέπει να εξετάσουμε μήπως οι ενέργειές μας πηγάζουν από την κοινωνική μας μάθηση (social conditioning), την άγνοια και την παραπληροφόρηση, και τις μη συνειδητοποιημένες προκαταλήψεις μας. Τι θα συμβεί ίσως αν για παράδειγμα αναρωτηθούμε γιατί απειλούμαστε από την έκφραση ή διάδοση γνώσεων σχετικά με το τραύμα, την φυσιολογία του και τις μετά-τραυματικές αντιδράσεις, την τέχνη και την επούλωση και την καλλιτεχνική έκφραση, και ποιο μέρος του κατεστημένου (status quo) ή ποια συμφέροντα μπορεί να απειλούνται και ποιούς εντέλει εξυπηρετεί η συμμετοχή μας  σε ανώριμες και μη ηθικές συμπεριφορές. Τέλος ίσως είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η δημοκρατία είναι συνώνυμη με την ελευθερία έκφρασης, ελευθερία απόκτησης και διακίνησης γνώσης/πληροφορίας, καθώς και προστασίας των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας όλων» (Tonya Alexandri, 2017)

 

 

 

 

 

B. Σύμφωνα με την σημαντική μελέτη Αρνητικές Παιδικές Εμπειρίες (Adverse Childhood Experiences study), όσο πιο δύσκολη είναι η παιδική ηλικία, τόσο υψηλότερο είναι το σκορ ενός ατόμου και τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος για μεταγενέστερα προβλήματα υγείας. Οι ερευνητές κατέληξαν σε μια βαθμολογία ACE για να εξηγήσουν τον κίνδυνο ενός ατόμου για χρόνιες ασθένειες. Μια βαθμολογία ACE είναι μια καταμέτρηση των διαφορετικών τύπων κακοποίησης, παραμέλησης και άλλων αντιξοοτήτων στην παιδική ηλικία. Κάπου μάλιστα διάβασα ότι μπορούμε να το φανταστούμε ως βαθμολογία χοληστερόλης για το τοξικό στρες στην παιδική ηλικία. Κάθε τύπος τραύματος αντιστοιχεί σε ένα βαθμό. Το ερωτηματολόγιο περιλαμβάνει δέκα ερωτήσεις. Υπάρχουν όμως και άλλες κοινές τραυματικές εμπειρίες όπως ο θάνατος γονιού ή άλλων αγαπημένων προσώπων, η έντονη φτώχεια, χειρουργικές επεμβάσεις, τα ατυχήματα, το bullying, φυσικές καταστροφές, κλπ

Adverse Childhood Experiences questionnaire (ερωτηματολόγιο)

https://www.ncjfcj.org/sites/default/files/Finding%20Your%20ACE%20Score.pdf