Η μετάφραση είναι διαθέσιμη
mostly art
«Οι συσσωρευμένοι κόμποι στο υφαντό/ ιστό του σώματός μας, που προηγουμένως δεν είχαν εντοπιστεί, αρχίζουν να αποκαλύπτονται καθώς ανοίγουμε». Jack Kornfield
Η σημερινή ανάρτηση περιλαμβάνει μια πρόσφατη «Νεκρή Φύση» με ακρυλικά κι ένα σχέδιο. Επίσης προτείνω ορισμένα πράγματα που έχω ακούσει ή παρακολουθήσει αυτή την εβδομάδα που μπορεί να ενδιαφέρουν τους επισκέπτες αυτής της ιστοσελίδας.
Ένα ποίημα του Miller Williams, σχετικό με τα θέματα για τα οποία έγραψα πρόσφατα, που ανακάλυψα ακούγοντας μια ομιλία.
Συμπόνια
Να έχετε συμπόνια για όλους όσους συναντάτε, / ακόμα κι αν δεν το θέλουν. / Αυτό που φαίνεται αλαζονεία, κακοί τρόποι ή κυνισμός σηματοδοτεί / πράγματα που δεν έχουν ακούσει αυτιά, δεν έχουν δει μάτια. / Δεν ξέρεις τι πόλεμοι συμβαίνουν εκεί κάτω όπου το πνεύμα συναντά το κόκαλο.
Το επεισόδιο Being Well αυτής της εβδομάδας με τον Dr Rick Hanson και τον γιο του Forrest στη διεύθυνση: https://www.rickhanson.net/being-well-podcast-responding-to-criticism-and-accepting-the-way-things-are/
Η ομιλία τους επικεντρώνεται βασικά στην κριτική και τα παράπονα. Ο Forrest λέει: «Η κριτική είναι αναπόφευκτο μέρος της ζωής. Αλλά παρόλο που όλοι δεχόμαστε κριτική κατά καιρούς, πολλοί από εμάς περνάμε μεγάλο μέρος της ζωής μας ζώντας με το φόβο της κριτικής. Στη συνέχεια, από την άλλη πλευρά όλοι κάνουμε κριτική. Όλοι έχουμε βρεθεί σε καταστάσεις που δεν είναι ακριβώς αυτές που θέλαμε να είναι – επομένως πρέπει είτε να κάνουμε κάτι για να τις αλλάξουμε είτε να τις αποδεχτούμε όπως είναι».
Μερικά από τα θέματα που συζητήθηκαν είναι η ανάγκη να έχουμε ενσυνειδητότητα σχετικά με το πώς θα μπορούσαμε να ανταποκριθούμε στην κριτική που θα δεχτούμε, και πώς να έχουμε ενσυνειδητότητα σχετικά με τα δικά μας παράπονα και τα κίνητρα ή τις αιτίες πίσω από τα παράπονα των άλλων. Ο Forrest κάνει διάκριση μεταξύ εποικοδομητικών παραπόνων και εκφραστικών παραπόνων, διερευνά τα διαφορετικά πράγματα που οι άνθρωποι μπορεί να ελπίζουν να επιτύχουν με τα παράπονα και την ανάγκη να εξετάσουμε τόσο τους δικούς μας λόγους όσο και τα κίνητρα των άλλων. Πρόκειται για έκφραση δυσαρέσκειας για κάτι, καθορισμό ορίων, έκφραση συναισθημάτων με έμμεσο τρόπο, προβολή των δυσκολιών και της δυσφορίας μας στους άλλους, εκδίκηση ή είναι μια στρατηγική δικτύωσης και δεσίματος με άλλους μέσω παραπόνων για κάτι ή κάποιον. Συζητούν επίσης πώς το να επικοινωνούμε τη δική μας εμπειρία στις σχέσεις μπορεί μερικές φορές να είναι πιο αποτελεσματικό από το να διαφωνούμε για γεγονότα και αξίες, και πώς οι σχέσεις όπου ο πραγματικός εαυτός μας και η ευαλωτότητά μας είναι ευπρόσδεκτα τείνουν να είναι πιο ευτυχισμένες / υγιείς. Να σημειώσω ότι η ευαλωτότητα είναι ένα βασικό στοιχείο στην αυτογνωσία, δε συνιστά αδυναμία αλλά το αντίθετο κι επίσης υποδηλώνει ότι είμαστε σε επαφή με την αλήθεια μας κι έχουμε το θάρρος να την υποστηρίζουμε. Καταλήγουν αναφέροντας τρόπους ανταπόκρισης στα αρνητικά σχόλια και στα τρολ, και το πώς μερικές φορές είναι ανάγκη να επαναπροσδιορίσουμε το μέγεθος ή βάθος μιας σχέσης κι επίσης ν’ απελευθερωθούμε από προσδοκίες και από την προσκόλληση μας στην αλλαγή των άλλων.
Μια γαλλική ταινία: Aurore / I Got Life! / 50 Φορές Άνοιξη [με ελληνικούς υπότιτλους] στο: https://www.ertflix.gr/vod/vod.196888-50-phores-anoixe-1. Είναι μια διασκεδαστική ρομαντική κωμωδία / δράμα με ενδιαφέρουσες παράλληλες αφηγήσεις και κοινωνικά σχόλια από τη Γαλλίδα σκηνοθέτη Blandine Lenoir. Ο γαλλικός τίτλος αναφέρεται στην ηρωίδα του, Aurore, αλλά ο αγγλικός του τίτλος προέρχεται από το σινγκλ της Nina Simone, από τη σκηνή που η Aurore χορεύει μόνη της, με τις μικρές κόρες της (τώρα είναι πλέον ενήλικες) να χορεύουν μαζί της στη φαντασία της.