Σήμερα ……
Έχει περάσει ένας χρόνος από όταν δημιουργήθηκε αυτή η ιστοσελίδα τον περασμένο Αύγουστο και κατά τη διάρκεια αυτής της χρονιάς έγιναν πολλές αλλαγές στη ζωή μου και στη ζωή της οικογένειάς μου, δόθηκαν πολλές μικρές μάχες και έγιναν ακόμη πιο πολλές προετοιμασίες για μεγαλύτερες μάχες στο μέλλον. Πολλές μνήμες καταγράφηκαν, επεξεργάστηκαν ξανά και ξανά και επιτεύχθηκαν βαθύτερα επίπεδα κατανόησης. Η ιστοσελίδα διευκόλυνε αυτές τις διαδικασίες και συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στο σπάσιμο της σιωπής και στην αύξηση της ασφάλειας, και το πιο σημαντικό από όλα, μου επέτρεψε να αναγνωρίσω τη σημασία αυτής της διαδικασίας και τη δύναμη της αυτό-έκθεσης υπό όρους. Επέτρεψε επίσης στα αναγνώσματα, στις γνώσεις, στην εμπειρία, στα σχέδια, στις μάχες και στα ενδιαφέροντα μου να συναντηθούν με έναν τρόπο που δεν μπορούσα να προβλέψω πριν από ένα χρόνο. Στην πραγματικότητα, η ιστοσελίδα εξελίχθητε σε ένα online project, ένα χώρο για τις σελίδες του εικαστικού ημερολογίου μου, για διάφορα δοκίμια, μικρά κείμενα και πολλά άλλα. Μου έδωσε την ευκαιρία να παρουσιάσω και να κάνω αναφορά σε δεδομένα και υλικό σχετικά με το τραύμα, την βία, την τέχνη, τη μνήμη, τις νευροεπιστήμες, την (εικαστική) θεραπεία (art therapy), την επούλωση, την υπεράσπιση των επιζώντων και τον ακτιβισμό, και μέσα από αυτήν την διαδικασία μου έδωσε τη δυνατότητα να γνωρίσω το έργο πολλών ατόμων σε όλο τον κόσμο που αγωνίζονται κατά της κακοποίησης και παραβίασης δικαιωμάτων και εργάζονται για την επούλωση του τραύματος με πολλούς τρόπους και σε διαφορετικά πλαίσια. Ως εκ τούτου, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους αυτούς τους ανθρώπους, τους επιζώντες και τους επαγγελματίες στον χώρο, των οποίων το έργο αναφέρω και των οποίων το έργο με βοήθησε και μου έδωσε έμπνευση και νέες γνώσεις.
Δεύτερον, σήμερα θα ήθελα να προτείνω ένα βιβλίο της Hetty Johnston που διάβασα πριν από λίγες ημέρες – In the Best Interests of the Child (2004). Η Hetty Johnston ήταν μια πρώην επιχειρηματίας και πολιτικός ηγέτης του κόμματος των Αυστραλιανών Δημοκρατών στην πολιτεία Queensland με φιλοδοξίες για μια ομοσπονδιακή έδρα, όταν η ζωή της άλλαξε δραματικά και ριζικά το 1996, όταν ανακάλυψε ότι η επτάχρονη κόρη της είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά. Άρχισε μια μακρόχρονη εκστρατεία με τον σύζυγό της για να επιτρέψει στους επιζώντες κακοποίησης να ακουστούν έτσι ώστε τα πιθανά μελλοντικά θύματα να μπορούν να προειδοποιηθούν γιατί πίστευε ακράδαντα ότι η σιωπή, η μυστικότητα και η ντροπή είναι αυτό που επιτρέπει στους δράστες να συνεχίσουν. Εκμεταλλεύτηκε τις δεξιότητες και την εμπειρία της σχετικά με την οργάνωση πολιτικών εκστρατειών που είχε αρχικά αποκτήσει ενώ αγωνιζόταν για περιβαλλοντικά θέματα (την προστασία του βιότοπου του κοάλα) και έγινε μια αφοσιωμένη υποστηρικτής της προστασίας των παιδιών. Η Hetty Johnston ίδρυσε αρχικά την οργάνωση Λαϊκή Συμμαχία κατά της Σεξουαλικής Κακοποίησης Παιδιών (Alliance Against Child Sexual Abuse) το 2000, η οποία άλλαξε το όνομά της σε Bravehearts το 2001. Η Bravehearts είναι μια ομάδα προστασίας του παιδιού, η οποία έχει τη βάση της στο Queensland και η οποία απασχολεί ανθρώπους σε 10 γραφεία σε τέσσερις πολιτείες. Η Johnston εκτιμά ότι όλα αυτά τα χρόνια, έχουν παράσχει πρόσωπο-με-πρόσωπο υποστήριξη / συμβουλευτική σε 250.000 επιζώντες παιδικής σεξουαλικής επίθεσης. Στο αυτοβιογραφικό βιβλίο της περιγράφει την Bravehearts ως «ένα όχημα για να ευαισθητοποιήσει, για να προστατεύσει τα παιδιά, για να γίνει η φωνή των επιζώντων, για να αμφισβητήσει το status quo και για να αλλάξει τον τρόπο που γίνονται τα πράγματα». Η οργάνωση δραστηριοποιείται στην παροχή στήριξης, συμβουλευτικής και ψυχοθεραπείας, στην έρευνα, στην ανάπτυξη πολιτικής και την άσκηση πίεσης για τη νομοθετική μεταρρύθμιση. Ισχυρίζεται ότι «η έκταση της παιδικής σεξουαλικής επίθεσης στην (Αυστραλιανή) κοινότητα είναι συγκλονιστική. Ένα στα πέντε παιδιά κακοποιούνται σεξουαλικά στην Αυστραλία πριν από το 18 έτος της ηλικίας τους- 59, 000 παιδιά κάθε χρόνο ». Έχει αγωνιστεί για να αλλάξει τους νόμους και έχει κερδίσει νομοθετικές μεταρρυθμίσεις στους τομείς της καταδίκης και της πολιτικής και επίσης έχει οδηγήσει ένα γενικό διοικητή να παραιτηθεί λόγω της αποτυχίας του να αντιμετωπίσει την κακοποίηση στο εσωτερικό της Αγγλικανικής Εκκλησίας. Συγκεκριμένα, το 2001, ηγήθηκε μιας εκστρατείας για να αναγκάσει τον κυβερνήτη Peter Hollingworth να παραιτηθεί έπειτα από δικαστικές αποκαλύψεις ότι είχε αποτύχει να δράσει παρά το γεγονός ότι γνώριζε για τις καταγγελίες κακοποίησης σε ένα Αγγλικανικό σχολείο όταν ήταν Αρχιεπίσκοπος του Brisbane. Παρόλο που ο τότε πρωθυπουργός John Howard, ο οποίος είχε ορίσει τον Δρ Hollingworth, απέρριψε μια ευρεία έρευνα, το γεγονός προκάλεσε εκτεταμένη δημόσια συζήτηση. Η Hetty Johnston γράφει «Αυτός (Hollingworth) είχε μια σαφή επιλογή, την προστασία των παιδιών ή την προστασία του ιδρύματος και των χρημάτων του. Τα χρήματα ή το παιδί; Προς αιώνια του ντροπή, επέλεξε τα χρήματα, αφήνοντας το παιδί να μαραθεί στο αμπέλι της άρνησης και της ταπείνωσης ». Το 1997 η Hetty Johnston διοργάνωσε την πρώτη ετήσια White Balloon Day – πλέον αποτελεί ένα εθνικό γεγονός. Στο βιβλίο της γράφει «και με κάθε επέτειο (White Balloon Day) γίνονταν όλο και περισσότερες αποκαλύψεις παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης στις αρχές και στην ομάδα μας» και «η Αστυνομία του Queensland παρατήρησε ότι η White Balloon Day του 1999 ορίστηκε ως το κύριο κίνητρο πίσω από μια εκπληκτική αύξηση 51,4% σε αποκαλύψεις ». Ανέπτυξε το Loud and Clear (Δυνατά και Καθαρά), μια έκδοση που περιέχει πληροφορίες σχετικά με το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης για τους ενήλικες επιζώντες παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης και αυτούς που τους υποστηρίζουν, το Sexual Assault Disclosure Scheme (SADS) (Σχέδιο Αποκάλυψης Σεξουαλικής Επίθεσης) και το CD Ditto’s Keep Safe Adventure για την προστασία των παιδιών https://www.youtube.com/watch?v=BgnlobZlHg8
Επιπλέον η Hetty Johnston, διηγείται την πολυπόθητη και πολυαναμενόμενη επανένωση της με την πρώτη της κόρη που είχε δοθεί για υιοθεσία όταν η Johnston ήταν έφηβη. Η ίδια γράφει στο βιβλίο της «η αγάπη που ένιωθα για εκείνη ρίζωσε μέσα μου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου και εδραιώθηκε κατά τη στιγμή της γέννησής της» (2004). Τέλος, η Johnston είναι αποδέκτης πολλών βραβείων για τη δουλειά της. Έλαβε δύο βραβεία το 2003 και 2004 από τη Συμμαχία των Δικηγόρων της Αυστραλίας: Australian Lawyers Alliance Civil Justice Awards, αναγνωρίστηκε ως μια από τους περίπου 70 επιφανείς ηγέτες σε όλο τον κόσμο το 2009, κλπ, κλπ.
Τόνια Κυριαζή-Αλεξανδρή, 15 Αυγούστου, 2014
Αποσπάσματα από το βιβλίο της Hetty Johnston In the Best Interests of the Child
«Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο έρημη ήταν η Αυστραλία, πόσο ξηρή και γεμάτη τίποτα. Η ομοιότητα και η ακινησία του καμένου τοπίου διακοπτόταν μόνο περιστασιακά από μια κινούμενη καμήλα, ένα εμού ή ένα καγκουρό. Χιλιόμετρα και χιλιόμετρα από τίποτα, όλο και περισσότερο από το ίδιο τίποτα. Ποτέ δεν είχα δει κάτι παρόμοιο. Ήταν θεαματικό».
«Ακόμα και τώρα μου είναι δύσκολο να εξηγήσω αυτό το κύμα της συγκίνησης σε αυτούς που δεν το έχουν βιώσει. Από τη σκοπιά των γυναικών, η αγάπη ανάμεσα σε μια μητέρα και το παιδί της είναι παντοδύναμη – ισχυρότερη από οτιδήποτε άλλο στη γη. Μέχρι να αποκτήσει κανείς ένα παιδί, δεν είμαι βέβαιη αν μπορεί ποτέ να καταλάβει τη δύναμη και το βάθος αυτού του αρχέγονου συναισθήματος που πιστεύω ότι βρίσκεται στο πυρήνα του σύμπαντός μας».
«Οι περισσότεροι άνθρωποι, και ως εκ τούτου, οι περισσότερες ανεξάρτητες αρχές θέλουν να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας τους, οπότε είναι κατ ‘ανάγκην προσεκτικοί, συγκρατημένοι και υποβάλλουν πολιτικά ορθές δημόσιες εκθέσεις και παρατηρήσεις …….. .. Σκεφτείτε το για μια στιγμή. Εδώ στο Queensland τον Ιανουάριο του 2004, η υπηρεσία που είναι επιφορτισμένη με τη φροντίδα των παιδιών βρέθηκε να είναι δυσλειτουργική, επικίνδυνη και αναποτελεσματική και έκλεισε. Ωστόσο, το πρόσωπο που μίλησε γι ‘αυτό, η οργάνωση που έκθεσε την αλήθεια δεν ήταν ο φύλακας τους, η Ανεξάρτητη Επιτροπή για τα Παιδιά, ούτε ο υπουργός – ήταν ένα γενναίο θύμα, μια Αβορίγινας εργαζόμενη σε υπηρεσία και η Bravehearts».
«Αυτή τη φορά θα ήταν διαφορετικά, τα έγγραφα που είχαν διαρρεύσει θα παρείχαν την έγγραφη απόδειξη που χρειάζονταν η Bravehearts για να αποδείξουν πόσο μεγάλη ήταν η έλλειψη πόρων και πόσο αναποτελεσματικό και πραγματικά επικίνδυνο ήταν το Τμήμα της Οικογενειακής Μέριμνας του Queensland. Χρησιμοποιώντας τα έγγραφα, τις εισαγωγές και τις εκθέσεις του Τμήματος, τα παιδιά θα μιλούσαν μέσα από την ίδια την πένα της κυβέρνησης. Αυτό επρόκειτο να είναι η μια και μοναδική ευκαιρία για να αποκαλύψουμε την αλήθεια και να κάνουμε ότι μπορούμε για να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα συνέβαινε ποτέ ξανά».
«Το ποτάμι έτρεχε ήσυχα. Ο ήχος του νερού που ρέει αργά πάνω από τα βράχια και κυλάει μέσα από τα πεσμένα δέντρα είναι τόσο θεραπευτική. Όλα τα είδη των εντόμων αιωρούνται πάνω από το νερό εδώ γύρω, παράξενα πράγματα που πειράζουν τα ψάρια κάτω από το νερό, τα οποία μετά πήδαγαν έξω από το νερό, σαν να πείραζαν εμάς …. Ο Ian δόλωσε τα καλάμια, ενώ εγώ καθόμουν στην δική μας όχθη του ποταμού με ένα ποτήρι κρασί στο ένα χέρι, το καλάμι στο άλλο, απλά απολαμβάνοντας το τοπίο και την ηρεμία».
Διαβάστε περισσότερα σχετικά με δομένα και στατιστικά στοιχεία από την Αυστραλία στο τμήμα της ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ
Προσοχή
Θα παρακαλούσα όσους κάνουν αναφορά σε αποσπάσματα κειμένων αυτής της ιστοσελίδας ή σε οποιοδήποτε άλλο υλικό, είτε αυτό είναι δικό μου είτε άλλων, οι αναφορές αυτές να είναι ακριβείς και όχι παραποιημένες. Επιπλέον είναι δεοντολογικό να αναφέρουν το όνομα του δημιουργού και την ημερομηνία δημιουργίας ή γραφής, όπως είθισται και είναι νόμιμο. Την αφορμή για αυτήν την παρατήρηση μου την έδωσε η ανάρτηση του χρήστη ή της χρήστριας isotita wordpress στις 22/07/2014 στον ιστότοπο gather8.com/poster/view/4723.
First there was the taking, then there was the breaking